Αναχώρηση το πρωί από το Ηράκλειο.  Με ενδιάμεση στάση για καφεδάκι, και μέσα από μια όμορφη μοναδική διαδρομή φυσικού  κάλους έχουμε προορισμό το Οροπέδιο – Ασκύφου. Αφού περάσομε το οροπέδιο της Κράπης, τα στενά του Κατρέ φτάνομε στο Ξυλόδεμα από όπου η θέα  είναι μοναδική.  Το οροπέδιο σε υψόμετρο 730 μ. περιβάλλεται από τις ψηλές κορυφές (Κάστρο 2218μ. Τρυπάλι 1493μ και Αγκαθές 1511μ. του ορεινού όγκου των Λευκών Ορέων. Υπάρχουν 4 οικισμοί, οι Καρές, το Αμουδάρι, ο Πετρές και το Γωνί, όπου υπάρχουν απομεινάρια δύο  κάστρων, που χρησιμοποιούνταν σαν κουλέδες, για τον έλεγχο της περιοχής.  Προαιρετική επίσκεψη στο Πολεμικό Μουσείο (έξοδα ατομικά 5€) , που δημιούργησε ο αείμνηστος Γεώργιος Χατζηδάκης, που  βίωσε με δραματικό τρόπο τη Γερμανική Κατοχή. Με το τέλος του πολέμου ξεκίνησε να μαζεύει με πάθος κάθε απομεινάρι της μάχης για να καταφέρει να διατηρήσει ζωντανές τις μνήμες της περιόδου αυτής. Η ιδιωτική συλλογή του σήμερα απαριθμεί πάνω από 2000 αντικείμενα της περιόδου 1940-44 και συνεχίζει ολοένα να μεγαλώνει χάρη στην επίμονη και αξιοθαύμαστη προσπάθεια του γιού του, Ανδρέα που θα μας ξεναγήσει στους χώρους εκεί.  Επίσης στο  Ασκύφου βρίσκεται μεγαλοπρεπής ναός του Αγίου Εμμανουήλ του Σφακιανού, προστάτη των βοσκών, που υψώνεται επιβλητικός. Στη διαδρομή μας διασχίζουμε το χωριό Ίμπρος, από όπου ξεκινά  το ξακουστό φαράγγι της Ίμπρου (το 3^ο δημοφιλέστερο φαράγγι της Κρήτης-11χλμ)

Συνεχίζουμε και περνώντας την ιστορική Χώρα Σφακίων, διασχίζοντας μια απίστευτα άγρια ορεινή, αλλά πανέμορφη διαδρομή , περνώντας την Ανώπολη (το χωριό του Ήρωα της Κρητικής Επανάστασης Ιωάννη Δασκαλογιάννη), φτάνουμε στο εγκαταλελειμμένο χωριό Αράδαινα, , που βρίσκεται δίπλα στο γνωστό Φαράγγι. Αφού περάσομε τη Γέφυρα, που έφτιαξε η οικογένεια Βαρδινογιάννη,  θα φτάσομε στον οικισμό να τον περιηγηθούμε. Η σιδερένια εντυπωσιακή γέφυρα είναι η μεγαλύτερη γέφυρα bungee jumping στην Ελλάδα (138μ) και τη 2^η υψηλότερη στην Ευρώπη, σε ένα  εντυπωσιακά άγριο, όμορφο και αντιπροσωπευτικό τοπίο της Νότιας Κρήτης. Η Αράδαινα, από το  αρχαίο της όνομα «Αραδήν»,  αναπτύχθηκε από την αρχαιότητα ως ανεξάρτητη πόλη – κράτος,  σε ένα τόπο που σήμερα φαίνεται οικιστικά ακατάλληλος. Οι αντιφάσεις πολλές. Εκτεθειμένη στους ανέμους, στο χείλος του χάους. Εκεί οι κατοικίσεις επανειλημμένες κόντρα στην δύσκολη επιβίωση. Οι καταστροφές ολοκληρωτικές από σεισμούς ή επαναστάσεις. Το 1771  στην επανάσταση του Δασκαλογιάννη, 1824 κατά την εξέγερση των Σφακιανών στα χρόνια Ελληνικής επανάστασης και 1867  στην Κρητική επανάσταση. Σήμερα είναι ένας έρημος οικισμός λόγω βεντέτας το 1950, με επιβλητικά καμαρόσπιτα, δείγματα σφακιανής αρχιτεκτονικής, που μαγεύει ακόμα.  Το πράσινο σε αρμονία με τις αποχρώσεις των λίθων. Δαιδαλώδη μονοπάτια με λαξευτά περιγράμματα.  Εσωτερικές και εξωτερικές σκάλες, καμάρες, παραστιές, κόγχες, πατητήρια. Πόρτες και παράθυρα προκλητικά  ανοιχτά. Σε υποβάλλουν και σου επιβάλλουν να ταξιδέψεις στο παρελθόν.Πιθανόν να μπορούμε να φανταστούμε τα σκαμμένα πρόσωπα, τα γέλια, τα κλάματα, τη στεναχώρια, την αγέρωχη σιωπή. Σήμερα προσπαθούν να αναστηλώσουν κάποια ελάχιστα σπίτια. Συνεχίζουμε για τα όμορφα ήρεμα Σφακιά, ηρωικό τόπο, όπου θα έχουμε το γεύμα μας ή μπάνιο(αναλόγως καιρού). Το απόγευμα επιστροφή στο Ηράκλειο με μία σύντομη στάση για τον απογευματινό μας περίπατο αλλά και το καφεδάκι μας .